Podglądania powstają jako najlepszy sposób wypełnienia wolnego czasu. Sprawdzę, czy pisanie o filmach może przynieść tyle samo radości, co oglądanie ich. W polityce, a więc w tym, co studiuję nie znajduję nic z filmowego charakteru. Oczywiście poza abstrakcyjnością i paskudnymi charakterami.

wtorek, 26 lutego 2013

Operacja Argo

Źródło: www.warszawa.repertuary.pl
   Kiedy jeszcze w końcu ubiegłego roku Operacja Argo (reż. Ben Affleck, 2012) wchodziła do kin, stwierdziłam, że mogę się zadowolić się tylko zwiastunem. Nie porwało mnie wtedy nic poza grzmiącym w tle Dream On Aerosmith. Zdecydowałam więc, że te dwa Oscarowe pewniaki - Lincolna (reż. Steven Spielberg, 2012) i Operację Argo, bez wyrzutów sumienia mogę sobie odpuścić. Później jednak film Afflecka zaczął zbierać coraz więcej nagród i pochwał, więc zaczęłam się poważnie zastanawiać nad jego obejrzeniem. Wreszcie nadarzył się leniwy wieczór i cały spokój zrujnowały mi palpitacje serca, o które przyprawił mnie obraz, o którym w życiu bym nie pomyślała, że będzie aż tak dobry.

   Akcja filmu przenosi widza na koniec lat 70-tych, kiedy to dynamicznie wzrasta napięcie pomiędzy Ameryką i Iranem. Ostry spór pomiędzy dwoma krajami wywołuje pobyt irańskiego szacha w Stanach Zjednoczonych, którego bezzwłocznego wydania domagają się jego rodacy. Irańczycy chcą, aby wydać im byłego przywódcę celem osądzenia go za powzięte działania, które ci uważają za zdradzieckie i niegodne przebaczenia. Amerykanie wiedzą natomiast, że ruch, którego domagają się ich przeciwnicy, poważnie podburzyłby ich pozycję międzynarodową i fatalnie wpłynąłby na relacje z sojusznikami. W czasie, gdy żadna ze stron nie chce ustąpić, Irańczycy forsują bramy amerykańskiej ambasady w Teheranie i wszystkich pracowników placówki biorą jako swoich zakładników. Szóstce z nich cudem udaje się jednak uciec i dostają schronienie w domu ambasadora Kanady. Wiedzą jednak, że zanim nadeszła krytyczna sytuacja nie udało się zniszczyć wszystkich poufnych dokumentów i Irańczycy prędzej, czy później zorientują się, że nie pojmali wszystkich pracowników ambasady. Czas ucieka, a zatem szybko należy znaleźć kogoś, kto jakimś sposobem wydobędzie Amerykanów z pułapki. Na szalony pomysł uratowania kolegów wpada Tony Mendez (Ben Affleck) z CIA, który z pomocą swoich przyjaciół z branży filmowej (John Goodman i Alan Arkin) chce udać się do Iranu pod pretekstem kręcenia filmu science fiction. Pragnie oszukać Irańczyków i sprawić, aby pomyśleli, że mają do czynienia z 7-osobową ekipą filmową z Kanady, która przybyła do kraju wyłącznie w celach zawodowych. Nie będzie jednak tak łatwo.

Prawdziwi uczestnicy operacji Argo (www1.whdh.com)
   Operację Argo z pewnością należy odczytywać w kategoriach hołdu, którego twórcy chcieli złożyć pracownikom CIA w podzięce za niesamowicie złożoną i trudną akcję ratunkową. Jest pot, krew i łzy, strach, desperacja i niepewność, naprawdę wszystko, co sprawia, że z sekundy na sekundę zaczynamy coraz bardziej wnikać w historię operacji. Absolutnie trafioną dawkę humoru zapewnia duet Goodman-Arkin, a tymczasem Affleck każdym działaniem stara się doprowadzić nas do załamania nerwowego. Tak dla równowagi. Niektóre artykuły w amerykańskiej prasie zdają się już sugerować, że dotychczasowo niedoceniany reżyser Operacji Argo jest materiałem na nowego Clinta Eastwooda, który płynnie przesuwa się w dobrym kierunku ku czemuś więcej niż kulturze popularnej. Na razie na pewno świętuje jeszcze otrzymanie Oscara za najlepszy film roku. Operacja Argo z pewnością pozytywnie zaskakuje, reprezentuje solidne kino akcji (przynajmniej w moim kobiecym odczuciu) i zapada w pamięć, jako jeden z tych filmów, które zbyt pochopnie można byłoby odrzucić w przedbiegach. I byłaby to wielka szkoda!


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...